Σύννεφα του γιαλού

Την θλίψη απ’ τα μάτια μου να πάρεις


και να την ρίξεις στου πελάγου το βυθό

κι αν τύχει μεσ’ ανέμους να χαθώ

μη μ’ αρνηθείς, μη μ’ αποπάρεις



Το πιο ακριβό σου χάδι να μου δώσεις

κι αν η λαχτάρα σου κουρσέψει το κορμί

αιτία πρόφαση να γίνει κι αφορμή

πότε μην μ’ αρνηθείς μη με προδώσεις



Σύννεφα του γιαλού θε ν’ αρματώσω

θα ‘μαι στο πλάι σου κι ας ματώσω

θα ‘μαι στο πλάι σου



Την πιο βαθιά ανάσα μου να νιώσεις

σαν άρωμα φερμένο απ’ την βροχή

κι αν γίνει όνειρο ταξίδι κι ευχή

που αγάπησες πολύ μη μετανιώσεις