παντα εσενα σκεφτομαι και ξυπναω τρομαγμενη.μηπως μου φυγεις.γιατι να φοβαμαι τοσο πολυ μηπως μου φυγεις?
μη παρεξηγησεις αυτα που θα πω,μη ξεχνας οτι ειμαι αυπνη.καποια στιγμη το μυαλο σαλταρει.
μου ερχεται να σου αφιερωσω το μυρωδιες καλοκαιριου της τσαλιγοπουλου δε ξερω γιατι.αυτη τη πενθημη μελωδια εχω μεσα μου αυτη τη στιγμη,πενθημη αλλα ερωτικη
ολα σου τα λαθη στα συγχωρεσα,ολα
ηταν πολλα
δεν ξερω τι θα μου απαντησεις και σημερα παλι για τα χθεσινα
δε ξερω και γω τι θα σου πω
ο θυμος μου ειναι μεγαλος
και παλι προσπαθησα να σε δικαολογησω ομως
ειπα ειναι φιλη της ειρηνης μαλλον για αυτο.
ξερεις εσυ.
ενα παιδακι που οταν το γνωρισα και ημουν 21 ηταν 5 χρονων.
5 χρονων. οσο ειναι η μικρη μου.αλιμονο........
και μια ξαδερφουλα προχτες που κι αυτη οταν την γνωρισα ηταν 9
ενα πραγμα θελω να σου πω με ολα αυτα και παρολο το θυμο που εχω για σενα.
μεινε μακρια απ τη ζωη μου,απο τον κοσμο το δικο μου
υπαρχουν τοσες γυναικες να μαλακιστεις
μεινε μακρια μου
για παντα
Μυρωδιά καλοκαιριού | ![]() | |
Στίχοι: Μάνος Ξυδούς Μουσική: Μάνος Ξυδούς Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Τσαλιγοπούλου Άλλες ερμηνείες: Μπάμπης Στόκας & Σωτηρία Λεονάρδου ( Ντουέτο ) Πάνω στα χέρια σου ακούμπησα πετράδι μια μυρωδιά καλοκαιριού απ' τις ακτές που τόσα χρόνια σαν μαΐστρος με ταράζει όταν ψαρεύω στ' ανοιχτά κούφιες χαρές. Έριξες άγκυρα σαν όλες τις φρεγάδες ξέσπασε θύελλα απ' τον τρελό νοτιά σε ουράνιο τόξο που μπερδεύτηκε στις λάσπες αναζητούσες μια καινούρια πυρκαγιά. Μα εδώ αρχίζει και τελειώνει η αγάπη στον άλλο κόσμο τι θα βρεις... θα είσαι μπλεγμένος με καινούριο εφιάλτη εδώ αρχίζει και τελειώνει η ζωή. Στοιχειά του ουρανού γλεντάνε το κορμί μου και το ποτίζουν ερμαφρόδιτη ηδονή, με ένα κασόνι ταξιδεύουν την ψυχή μου πάνω σε κύματα του πρέπει και του μη. Λοιπόν το μόνο που μου μένει να σου δώσω μια μυρωδιά καλοκαιριού απ' τις ακτές. ήσουν παρένθεση που με έκανε να νιώσω πως ό,τι φεύγει όλο γυρίζει από το χτες. |
στο βρηκα το τραγουδι και σου το αφιερωνω
θα σου τονισω μερικα σημεια για να καταλαβεις που με εκφραζει(περα του οτι το ακουγαμε στο γιαννη περυσι καθε βραδυ)
το πρωτο τετραστιχο ετσι οπως το αντιλαμβανεται το φτωχο μου μυαλο σου λεει οτι τοσα χρονια προσπαθουσα να βρω χαρα και επερνα ταραχες και φουρτουνες
σε σενα ακουμπησα και βρηκα τη χαρα που δυστυχως νομισα πως ηταν αληθινη
το δευτερο τετραστιχο οπως βλεπεις λεει οτι αναζητουσες μια καινουργια πυρκαγια
στη βιβη,στη σ, στην ε και σε αλλες φανταζομαι
το τριτο λεει ποσο μαλακας μπορει να εισαι που δεν εχεις αντιληφθει πως οτι ζεις το ζεις εδω,οταν κλεισεις τα ματια δε θα βρεις κατι αλλο ,και μεχρι να τα κλεισεις δε θα βρεις αλλη αγαπη γιατι την αγαπη ο θεος την εχει γραψει μια φορα για τον καθε ανθρωπο
μονο ενας θα σε λατρεψει σε τουτο το γαμωκοσμο
το θεμα ειναι να το καταλαβεις εγκαιρως.
το 4ο τετραστιχο λεει ... με ενα κασονι ταξιδευουν την ψυχη μου πανω σε κυματα του πρεπει και του μη... τι να πω παραπανω ...μια νεκρη ψυχη που ακομη και οταν πεθαινει περναει απο κυματα.ασε με να ηρεμησω.ασε με
και ο τελευταιος στιχος λεει οτι ησουν παρενθεση............χωρις παραπανω εξηγησεις αρκει αυτη η λεξη
παρενθεση....τιποτα παραπανω...εκλεισε φυγε
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου